გეომორფოლოგიისა
და
კ
არტოგრაფიის
კათედრა
2005
წლიდან
ორი
კათედრის
გაერთიანებით
შეიქმნა
გეომორფოლოგიისა
და
კ
არტოგრაფიის
კათედრა
.
მისი გამგე ოყო პროფ.
რამინ გობეჯიშვილი.
კათედრას ამჟამად
ხელმძღვანელობს პროფ.
დალი ნიკოლაიშვილი.
კათედრის სხვა თანამშრომლებია: ასოც. პროფ.
თენგიზ
გორდეზიანი, ასისტ. პროფესორები:
ცეცილი
დონაძე და
გიორგი დვალაშვილი.
მოწვეული პედაგოგები:
თინიკო ნანობაშვილი, გიორგი გაფრინდაშვილი,
ლალი ქუთათელაძე, დავით სვანაძე, თამარ პაპაჩაშვილი
გეომორფოლოგია-კარტოგრაფიის
კათედრაზე კარტოგრაფიული ნაწარმოებების მდიდარი ფონდია დაცული: გლობუსები, ძველ ვერსულ
სისტემაში შექმნილი რუკები, საბჭოთა ტოპოგრაფიული რუკები, სხვადასხვა თემატური რუკა,
ატლასები და სხვ.
კარტოგრაფია-
გეოდეზიისა
და
გეოინფორმატიკის
კათედრა
კარტოგრაფია-
გეოდეზიისა
და
გეოინფორმატიკის
კათედრა 1936
წელს
თბილისის
სახელმწიფო
უნივერსიტეტში
ფიზიკური
გეოგრაფიის
კათედრის
ბაზაზე
ყა
ლი
ბდება
ტოპოგრაფია-
გეოდეზიის
კათედრა,
რომლის
გამგე
გახდა
დოც.
სერგი
ცხაკაია (1880-1966).
იგი
სა
მართლიანად
ითვლება
თანამედროვე
ქართული
კარტოგრაფიის
ფუძემდებლად.
სერგი
ცხაკაიამ
12
წლის
მანძილზე
(1905-1917)
იმუშავა
პოლონეთ-
რუსეთის,
ჩრდილოეთ
მანჯურიის,
თურქეთსაქართველოს,
თურქეთ-
სპარსეთის
სასაზღვრო
ტერიტორიების
ტოპოგრაფიულ
აგეგმვასა
და
რუკების
შედგენაზე.
ეს
გამოცდილება
მან
გამოიყენა
კავკასიის
ზოგადგეოგრაფიული
და
თემატური
რუკების შესადგენად
და
გამოსაცემად.
მისი
ხელმძღვანელობითა
და
მონაწილეობით
გამოიცა
კავკასიის
ზოგადგეოგრაფიული
რუკები
(
მასშტაბები
1:500,000
და
1:200,000),
რომელსაც
იყენებდნენ
კავკასიის
ფრონტზე II
მსოფლიო
ომის
პერიოდში.
1943
წლიდან
ტოპოგრაფია-
კარტოგრაფიის
კათედრა
კარტოგრაფია-
გეოდეზიის კაბინეტის
სტატუსით
გეომორფოლოგიის
კათედრას
შეუერთდა,
რომელსაც
აკად.
ალექსანდრე
ჯავახიშვილი
ხელმძღვანელობდა.
მეტად
ნაყოფიერი
იყო
კათედრის
თანამშრომელთა
მოღვაწეობის
ეს
პერიოდი.
გამოიცა
პირველი ქართულენოვანი
სახელმძღვანელოები
კარტოგრაფიასა
და
გეოდეზიაში:
სერგი
ცხაკაიას
,,
რუკათმცოდნეობა
ტოპოგრაფიის
საფუძვლები~ (1946); ,,
კარტოგრაფია” (1947)
და
გრ.
ხუნჯუას
,,
გეოდეზია”
(1965)
და
სხვ.
1972
წლიდან
ტოპოგრაფია-
გეოდეზიის
კათედრის
გამგეა
პროფესორი,
საქართველოს
მეცნიერებათა
აკადემიის
წევრ-
კორესპოდენტი
(1979
წლი
დან),
მსოფლიოში
აღიარებული
მეცნიერი
ალექსანდრე
ასლანიკაშვილი.
ალექსანდრე
ჯავახიშვილთან
ერთად
მან
გამოსცა
1:1,000,000
მასშტაბის
საქართველოს
ფიზიკური
რუკა
და
დაამუშავა
საქართველოს
კომპლექსურ
გეოგრაფიული
ატლასის
პროექტი,
რომელიც
გამოიცა 1964
წელს.
ტოპოგრაფიულ
რუკებზე
დაყრდნობით,
პროფ.
ალ.
ასლანიკაშვილმა
პირველმა
დაამუშავა
ბლოკდიაგრამების
აგების
მეთოდიკა.
ვნული
ატლასის
“
(1964)
შედგენისას
კარტოგრაფიის
თეორიისა
და
რუკათშექმნის
საკითხები
აისახა
ალ.
ასლანიკაშვილის
ფუნდამენტურ
ნაშრომებში
,,
კარტოგრაფია,
ზოგადი
თეორიის
საკითხები (1968)
და
,,Метакартография,
основные проблемы (1974).
ნაშრომებს
დღესაც
არ
დაუკარგავს
თავისი
მნიშვნელობა
და
კარტოგრაფებისათვის
სამაგიდო
წიგნებად
იქცა.
თარგმნილია
რუსულ
და
იაპონურ
ენებზე.
ალ.
ასლანიკაშვილის
ხელმძღვანელობით
უნივერსიტეტში
ჩატარდა
მრავალი
მნიშვნელოვანი
ღონისძიება,
მათ
შორის V
საკავშირო
კონფერენცია
თემატურ
კარტოგრაფიაში (1973)
და
საკავშირო
გეოგრაფიული
საზოგადოების
V1
ყრილობა
(1975).
1982
წლიდან
კარტოგრაფია-
გეოდეზიის
კათედრის
გამგეა
პროფ.
ნიკოლოზ
ბერუჩაშვილი,
რომელმაც
დიდი
წვლილი
შეიტანა
სივრცე-
დროითი
კარტოგრაფიის
დამკვიდრება-
განვითარებაში.
გაძლიერდა
გეოინფორმატიკისა
და
დინამიკური
კარტოგრაფიის
მიმართულებებიც.
პროფ.
ნ.
ბერუჩაშვილის
სახელთანაა
დაკავშირებული,
აგრეთვე,
ახალი
მიმართულების
-
ბუნებრივ-
ტერიტორიული
კომპლექსების
სივრცე
-
დროითი
ანალიზისა
და
სინთეზის
კონცეფციის
შემუშავება
ლანდშაფტმცდონეობაში.
იგი
კითხულობდა
ლექციებს
სორბონის,
მოსკოვისა
და
სხვა
ქვეყნების
უნივერსიტეტებში.
1992
წლიდან
კათედრა
კარტოგრაფია-
გეოდეზიისა
და
გეოინფორმატიკის
კათედრად
გადაკეთდა.
ამ
პერიოდს
უკავშირდება
კათედრის
საერთაშორისო
კავშირების
გაფართოება,
სამეცნიერო
და
საველე-
სასწავლო
ექსპედიციების
მოწყობა
საქართველოსა
და
მსოფლიოს
სხვადასხვა
კუთხეში.
ნიკო
ბერუჩაშვილის
ხელმძღვანელობით
შესრულდა
მრავალი
საერთაშორისო
და
ადგილობრივი
პროექტი.
კათედრაზე
სხვადასხვა
პერიოდში
პედაგოგიურ
და
სამეცნიერო
საქმიანობას
ეწეოდნენ
აგრათვე:
გიორგი
ქავთარაძე,
დოცენტები:
ვერა
ჭეიშვილი
და
გულიზა
(
გულიკო)
ლიპარტელიანი,
როსტომ
ჩეკურიშვილი,
მასწავლებელი:
იოსებ
ქართველიშვილი
და
სხვ.
ნ.
ბერუჩაშვილის
ავტორობით
გამოვიდა
კავკასიის
ლანდშაფტური
რუკა
(1979.
მასშტაბი
1:1,000,000)
და
კავკასიის
გეოპოლიტიკური
ატლასი
(
ფრანგი
მეცნიერის
ჟან
რადვანის
თანაავტორობით,
ქართულ
და
ფრანგულ
ენებზე, 1996, 2010, 2011).
გეომორფოლოგიის
კათედრა
1936
წელს
თბილისის
სახელმწიფო
უნივერსიტეტში
ფიზიკური
გეოგრაფიის
კათედრის
ბაზაზე
დაარსდა
გ
ეომორფოლოგიის
კათედრა.
დაარსებიდან
1973
წლამდე
კათედრას
სათავეში
ედგა
პროფ.
ალექსანდრე
ჯა
ვ
ახიშვილი.
კათედრის
ჩამოყალიბებამ
დასაბამი
მისცა
გეომორფოლოგიის
სპეციალობის
გახსნას.
1943
წელს
კაბინეტის
სტატუსით
გეომორფოლოგიის
კათედრას
შეუერთდა
ტოპოგრაფია-
გეოდეზიის
კათედრა.
ეს
მდგომარეობა
შენარჩუნდა 1972
წლამდე.
1970-1981
წლებში
გეომოროფოლოგიის
კათედრას
ხელმძღვანელობდა
პროფ.
შოთა
ცხოვრებაშვილი.
დღეს
იგი
თსუ-
ის
რექტორის
მრჩეველია
და
ეწევა
სამეცნიერო-
საექსპერტო
მოღვაწეობას.
1981
წლიდან
გეომორფოლოგიის
კათედრის
გამგეა
პროფესორი,
შემდგომ
საქართველოს
მეცნიერებათა
აკადემიის
წევრ-
კორესპოდენტი,
საქართველოს
სახელმწიფო
პრემიის
ლაურეატი
ზურაბ
ტატაშიძე.
მის
სამეცნიერო
მოღვაწეობაში
უმთავრესი
ადგილი
უკავია
საქართველოსა
და,
საერთოდ,
მთიანი
ქვეყნების
კარსტის
პრობლემების
კვლევას.
მან
გაამდიდრა
გეოგრაფიული
მეცნიერება
ახალი
სპელეოლოგიური
აღმოჩენებით.
მისი
უშუალო
თაოსნობით
და
მონაწილეობით
არაერთი
მღვიმე
იქნა
აღმოჩენილი
და
შესწავლილი.
გეომორფოლოგიის
კათედრაზე
ხანგრძლივ
პედაგოგიურ
და
სამეცნიერო
მოღვაწეობას
ეწეოდნენ,
აგრეთვე,
პროფესორები
ჯემილა
მესხია
და
არჩილ
კიკნაძე,
დოცენტები:
თენგიზ
ნოზაძე,
გეოგრ.
მეცნ.
დოქტორები
დემურ
ტაბიძე,
ემილ
წერეთელი,
მასწ.
ჯემალ
ხარიტონაშვილი,
ვახტანგ
ლეჟავა
და
მრავალი
სხვ.
1992
წლიდან
კათედრა
გეომორფოლოგია-
გეოეკოლოგიის
კათედრად
გადაკეთდა.
2003
წლამდე
კათედრაზე
ფუნქციონირებდა
დედამიწის
დისტანციური
ზონდირების
სასწავლო-
სამეცნიერო
ცენტრი,
სადაც
განთავსებული
იყო
კოსმოსური
ინფორმაციის
მიმღები
რადიოელექტრონული
სისტემები.
ცენტრს
ხელმძღვანელობდა
პროფ.
გიორგი
აბულაძე.
2004
წლიდან
გეომორფოლოგია-
გეოეკოლოგიის
კათედრის
გამგეა
პროფ.
რამინ
გობეჯიშვილი.
მას
დიდი
წვლილი
მიუძღვის
ცენტრალური
კავკასიონის
მყინვარების
თანამედროვე
დინამიკის
შესწავლაში.
რელიეფის
გეოდინამიკასა
და
გამყინვარების
ევოლუციას
იგი
იკვლევდა:
პამირში,
შპიცბერგენზე,
კამჩატკაზე,
კავკასიონზე,
კოპეტდაღზე,
ტიანშანზე,
ტიბეტში,
ჰიმალაის,
ტავრისა
და
პონტოს
მთებზე.